Unique, rare I edition book from Melchior Wankowicz:

Melchior Wankowicz "Opierzona Rewolucja" I edition T-wo Wydawnicze Rój w Warszawie 1934.

extended edition 228 pages, coherent block, hardcover, stamp from ex library. 

Dimensions: 15x21 cm

Opierzona rewolucja - jeden z pierwszych reportaży Wańkowicza, opisujący tygodniowy pobyt w ZSRR. Na radziecką Rosję patrzył okiem życzliwym i nieuprzedzonym, choć  także bez większego entuzjazmu. Książka po raz pierwszy ukazała się w 1934 roku (Towarzystwo Wydawnicze Rój") były dwie wersje książki 209 stron i rozszerzona 228 stron (sprzedawana książka jest wersją rozszerzoną do 228 stron); wydania powojenne z lat 1974 i  1979 (razem ze Szczenięcymi latami w jednym tomie pod tytułem Czerwień i amarant) zawierały skróconą i ocenzurowaną wersję tego tekstu.  Wańkowicz miał niezwykły dar obserwacji, łatwość nawiązywania kontaktów z ludźmi, ogromną ciekawość drugiego człowieka, a co najważniejsze życzliwość dla niego. Cechy te są doskonale widoczne w tekście, stanowią wyróżnik całej twórczości autora, czyniąc ją wyjątkową i ponadczasową.

Melchior Wańkowicz herbu Wańkowicz (ur. 10 stycznia 1892 w Kalużycach, zm. 10 września 1974 w Warszawie) – polski pisarz, dziennikarz, reportażysta i publicysta. Debiutował artykułami w prasie jeszcze pod zaborem rosyjskim. Pierwsze tomy reportaży i wspomnień (W kościołach Meksyku, Szczenięce lata, Opierzona rewolucja) wydał w okresie międzywojennym. Podczas II wojny światowej pracował jako korespondent wojenny przy II Korpusie Polskim gen. Władysława Andersa, bezpośrednio po wojnie wydał swoją najbardziej znaną książkę – Bitwę o Monte Cassino – dzieło o największej bitwie tego korpusu w 1944 roku. Wydarzeniom wojennym poświęcił też m.in. tomy Wrzesień żagwiący, który przyczynił się do powstania i umocnienia legendy obrony Westerplatte; Hubalczyków i Ziele na kraterze. Bezpośrednio po wojnie przebywał na emigracji, w 1958 roku powrócił do rządzonej przez komunistów Polski. W roku 1964 podpisał tzw. List 34, z protestem m.in. przeciwko cenzurze, przez co naraził się na kilkutygodniowy areszt i proces sądowy. We wczesnym okresie twórczości używał też niekiedy pseudonimu Jerzy Łużyc. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych reportażystów w historii literatury polskiej.