Toen Duitse troepen in 1940 Nederland binnenvielen, ontdekt dat het grote vliegen Nederlandse exportbedrijf Philips in Eindhoven de capaciteit had om iets te maken dat hun soldaten, matrozen en heel hard - een niet-batterijen-vereiste, knijpdynamo-zaklamp in zakformaat ( de lamp blijft branden zolang u in het veerbelaste handstuk blijft drukken).
In 1943 namen de Duitsers de zaklamp in productie voor de Wehrmacht en vond de "knijpkat" plaats in de militaire geschiedenis.
Het werd ALLEEN in 1943 geproduceerd met een stalen kast in een olijfgroene kleur. Na de oorlog produceerde Philips een aparte zaklamp, maar de kast is gemaakt van aluminium, ongeverfd.
Duitse militaire zaklampen van Taschenlampen (zak) waren er in alle soorten en maten en gemaakt door tientallen jaren tijdens de Tweede Wereldoorlog. Waarschijnlijk was de meest waardevolle Wehrmacht-stijl gemaakt met een metalen behuizing met batterijen en draad- of lederen bevestigingen om het ophangen aan een jasknoop te voorzien.
Iets gerder waren de zaklampen van het "dynamo" -type, die geen batterij nodig hadden. In plaats daarvan bevat ze een vliegwiel, kleint door een tandwiel dat in de handhendel grijpt. Terwijl het anker draaide, wekte het voldoende elektrische stroom op om een ​​lampje te laten branden en het vliegwiel beschermde het anker "pompen" op de handhendel in beweging.Deze werden veel gebruikt door het leger, de SS, de Kriegsmarine, de Luftwaffe in het Derde Rijk Duitsland van Adolf Hitler.
De zaklamp is ongeveer 2,5 cm dik, 5 cm lang, 3-1 / 2 cm lang en ongeveer 5 gram. Het bedienen van de hendel van deze taak van deze taak film een ​​"stil" onmiddellijk geluid zijn zou door elke lander in het leger.