9     ALHIMISTIS - ANDREAS KATSIGIANNIS, GLIKERIA

ΤΙΤΛΟΙ

1     ΕΝΑ ΑΘΩΟ ΨΕΜΑ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ, ΓΛΥΚΕΡΙΑ
2     ΕΙΔΑ ΤΟ ΑΪΒΑΛΙ
3     ΑΜΑ ΤΗ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ
4     ΣΑΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Η ΨΥΧΗ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ
5     ΖΩ Μ' ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟ
6     ΘΑΛΑΣΣΑ ΔΩΣΕ ΤΟΥ ΖΩΗ
7     Η ΤΕΦΡΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ
8     ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΠΕΠΛΟ
9     ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ - ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ, ΓΛΥΚΕΡΙΑ

Η δημοφιλής ερμηνεύτρια παρουσιάζει τον νέο της δίσκο με τίτλο «Με αναστεναγμό».
Στον δίσκο συμμετέχει και ο Γιάννης Κότσιρας σε δύο τραγούδια, στο ντουέτο με τη Γλυκερία «Ένα αθώο ψέμα» και στο «Σαν πεθαίνει η ψυχή»
O καταξιωμένος και πολυπράγμων συνθέτης Ανδρέας Κατσιγιάννης, είχε την ιδέα της δημιουργίας, σε συνεργασία με τη στιχουργό Μαρία Χατζηαυξέντη, ενός δίσκου αφιερωμένου σε μία άγνωστη πτυχή του δράματος των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Των προσφύγων που βρήκαν καταφύγιο στην Κύπρο το 1922 και το 1974 αναγκάστηκαν εκ νέου να εγκαταλείψουν τις εστίες τους εξαιτίας της τουρκικής εισβολής και κατοχής.
Η Μαρία Χατζηαυξέντη, απόγονος μιας από τις χιλιάδες οικογένειες που βίωσαν στη διάρκεια μισού μόλις αιώνα δύο φορές τον πόνο του ξεριζωμού αποτυπώνει στους στίχους της τη μνήμη, το σιωπηλό πόνο και την ελπίδα ενός λαού, που κόντρα στις θύελλες της ιστορίας, εξακολουθεί να επιμένει.
Οι δύο δημιουργοί σημειώνουν στο ένθετο του δίσκου: «Είμαστε πρόσφυγες, ακούω να λέει η Μαρία και σκέφτομαι τι σκληρό συναίσθημα να αισθάνεσαι πρόσφυγας στην ίδια σου τη χώρα. Το 1974 είναι πολύ κοντά και τα σημάδια είναι ακόμα νωπά.
Οι βιωματικοί στίχοι της Μαρίας Χατζηαυξέντη, αυτά τα σημάδια περιγράφουν. Μιλούν για τον ξεριζωμό μιας οικογένειας που το 1922, από το λιμάνι της Σμύρνης βρέθηκαν στην Κερύνεια της Κύπρου, που έγινε η νέα τους πατρίδα. Μα ούτε εκεί ήταν γραφτό να ριζώσουν. Το 1974 και πάλι διωγμός, από τον ίδιο λαό!
Έχουν περάσει 100 χρόνια και οι στιγμές έχουν βαριά σκιά. Στην ελπίδα ελπίζω και στη ζωή πιστεύω, μου είπε κάποτε μια γιαγιά προσφυγοπούλα από τη Μικρά Ασία. «Αν πεθάνει η στιγμή, μένει μόνο η ζωή», γράφει η Μαρία Χατζηαυξέντη.
Το έργο αυτό είναι αφιερωμένο, στη μνήμη αυτών που χάθηκαν άδικα, για την πανανθρώπινη ανάγκη να υπερασπιστούν την πατρίδα τους.
Ευχαριστώ τη Γλυκερία, που με τη μοναδική της ερμηνεία, ανέδειξε με το λόγο και τη μουσική, όλα αυτά τα ακριβά συναισθήματα.
Ο Γιάννης Κότσιρας, ο ξεχωριστός ερμηνευτής μιας γενιάς του τραγουδιού που συνδέει το χθες με το σήμερα, είναι πάντα δίπλα μου. Γιάννη μου σε ευχαριστώ, από καρδιάς, για τα δώρα σου…» (Μαρία Χατζηαυξέντη)