Skład:
Marcel Gawinecki – bas, syntezatory, głos
Bartosz Leśniewski – gitara, syntezatory, głos
Artur Sofiński – perkusja
Zarejestrowano w kwietniu oraz grudniu 2022 roku w Studiu Cierpienie w Smarzykowie.
Produkcja – Próchno
Miks – Marcel Gawinecki
Mastering – Noah Landis
Projekt okładki – Joanna Kucharska (Sztukodzieło)
| 1. | Zmierzch | |
| 2. | Idzie postać | |
| 3. | To nie ja | |
| 4. | Spluwa | |
| 5. | Nikt nie jest winny | |
| 6. | Orędzie | |
| 7. | Powtarzam |
Próchno nie działa szybko. Próchno zadebiutowało w 2019. Próchno wydało w międzyczasie EPkę "Niż" a całkiem niedawno ultralimitowaną płytę koncertową "15 miesięcy". Próchno to nadal brud, hałas, trzęsienie ziemi, ból, trans i gniew.
Debiutancki album (2019) powstawał korespondencyjnie, bez najmniejszego pośpiechu przez blisko rok. Z kolei nagrany na setkę podczas pierwszego spotkania zespołu w pełnym składzie Niż (2020) pokazał ogromny potencjał koncertowy zespołu. P3 łączy oba te podejścia i choć Gawinecki, Leśniewski i Sofiński wracają niejako do punktu wyjścia, to jednak lądują w zupełnie innym miejscu. Sofiński ujmuje tę ciągłość w następujący sposób: "Płyta „P3” jest dla mnie naturalną kontynuacją wspólnej podróży. Dotarliśmy na niej w nowe, nieodkryte do tej pory rewiry, ale to, co nas kształtowało na poprzednich płytach, jest nadal mocno wyczuwalne."
Rozpoczęcie pracy od gotowych partii bębnów wymusiło inny sposób myślenia o nowym materiale. Styl zespołu wyklarował się wyraźnie na debiucie, ale mimo to P3 przynosi muzykę jeszcze bardziej zamgloną, zdegradowaną i tym razem niepokojąco wręcz zimną. Ten osobliwy chłód wyczuwalny jest od samego początku płyty. To muzyka odrealniona, pełna pogłosów, charakterystycznej chropowatości, a w warstwie lirycznej przesiąknięta poczuciem lęku, zagubienia i dezorientacji. Ten aspekt tak podsumowuje Gawinecki:
"P3 to dla mnie niemy krzyk w kotle frustracji wywołanej poprzez kryzys klimatyczny i nieustanne przerzucanie za to winy na innych. Frustracji wywołanej bezsensownym przewartościowaniem pieniądza ponad ludzkie życie oraz widmem wiążących się z tym konfliktów społecznych i militarnych." A Leśniewski dodaje: "To dla mnie bardzo prywatna płyta. Wyrosła z moich doświadczeń ostatnich dwóch lat. Próbuję dźwiękiem odpowiedzieć sobie na trudne i ważne pytania. To niełatwe, ale możliwe."
O Próchnie pisano m.in. tak:
"Nie każdemu się pewnie zawartość albumu Próchno spodoba, ale nikt nie odmówi tej trójce muzyków konsekwencji. (...)Uczucie niedosytu. I ono właśnie towarzyszyło mi po zakończeniu kolejnego już odsłuchu krótkiego (35 minut) Próchna." Bartek Chaciński/Polifonia
"That is sometimes extremely minimal, hushed and therefore also exciting and mysterious, but at other times hard and overwhelming. Here and there they also throw in some shouting, which makes a deep impression. It's almost as if Tribes Of Neurot, Crash Worship, Throbbing Gristle, Godflesh, Faust, In Slaughter Natives and Stars Of The Lid have entered into a dark alliance. It has become an unpolished, urgent and stunning debut that will reverberate for a long time." Jan Willem / Subjektivisten.nl
"(...)w połączeniu z tym, co widzę za oknem i czytam w newsach ze świata, sprawia, że mam ciarki na plecach. Próchno: „Niż” – 10 pierdolonych… powiedzmy, że gwiazdek. ???? 10fuckingstars
"Good stuff, this!" Nitestylez.de
"Postpunk, industrial-metal, noise, post-coś-co-mocne-i-ciężkie – mieszanka, w której PRÓCHNO sprawdza się dobrze, a odpadające drzazgi wbijają się nam w uszy i oczy, by przyjemnie krwawić. Nie to, żebym miał uwielbienie do masochizmu, bo ta muzyka nie ma nic wspólnego z sadyzmem. Po prostu czasami przyjemnie jest być wychłostanym dźwiękiem – i właśnie dla takich ludzi została nagrana ta płyta. (...) Przyznaję, czekam z niecierpliwością, by sprawdzić, czy udało im się zachować ten rozpalony ogień również w wersji studyjnej." Artur Mieczkowski / Anxious Magazine