witajcie, drodzy uzależnieni od Ebay, ponieważ cierpię na poważną chorobę zwaną bibliophilia extrema, którą odziedziczyłem po moim zmarłym tacie. Wybrałem tę książkę na lokalnym pchlim markecie, oglądając ją w domu, przekonałem się, że wybrałem 

dobrze!


 Das Buch habe ich kürzlich günstig auf dem Flohmarkt erworben      schön gemacht mit alten fotos eines bekannten Fotografen der Lodz  dokumentiert hat   - hatte Ich den richtigen riecher Ich altes Trüffelschwein   !   Scheiß Krankeit names Bibliophilitis extrema geerbt von meinem verstorbenen Vater.  allerdings bin Ich auch völlig verrückt mit Steinen und Kristallen  . Die Petromanen sind ja eh alle geistig nicht ganz gesund.       mein Lieblingsbuch ist Fahrenheit 451 mein Held heißt Guy Montag herrlich  dargestellt von Oskar Werner in Francois Truffauts  Verfilmung aus den 1960ern   jetzt kaufen !  sonsts behalte ich e s und schleppe es nach Llwowek  Slaski   aka Löwenberg   ich nehme auch Zloty !  aber nur cash 

 

ronisław Wilkoszewski

Bronisław Wilkoszewski
Imię i nazwisko

Saryusz Bronisław Paweł Wilkoszewski

Data i miejsce urodzenia

1847
Szczekociny

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1901
Łódź

Dziedzina sztuki

fotografia

Ważne dzieła

Widoki m. Łodzi

Multimedia w Wikimedia Commons

Saryusz Bronisław Paweł Wilkoszewski[1] (ur. 1847 w Szczekocinach, w rodzinie szlacheckiej Leona i Marianny z Sobockich[2], zm. 11 czerwca 1901 w Łodzi) – fotograf zwany „łódzkim Canaletto”[1], działacz społeczny.

Życiorys

W latach 1878–1888 wspólnie z Józefem Grodzickim prowadził zakład fotograficzny w Kielcach[3]. Po dwóch latach usamodzielnił się. Jako właściciel zakładu fotograficznego pojął za żonę Mariannę Jankiewicz (w późniejszych latach znana łódzka aktorka i śpiewaczka)[2].

We wrześniu 1887 od Ludwika Meyera wynajął lokal w willi „Trianon” w pasażu Meyera 5 (obecnie ul. Stanisława Moniuszki) w Łodzi a 19 lutego 1888 roku nastąpiło oficjalne otwarcie w tym miejscu zakładu fotograficznego[4][5][6]. Atelier prowadził aż do śmierci w roku 1901. Dwa lata później wdowa, chcąc dalej prowadzić firmę, przeniosła pracownię do nowego lokalu przy ulicy Dzielnej 13.

Bronisław Wilkoszewski należał do łódzkiej inteligencji i bohemy – współtworzył Towarzystwo Śpiewacze „Lutnia”, należał do Towarzystwa Cyklistów. Jego atelier było miejscem wystaw artystycznych, przedstawień i koncertów[1].

W roku 1894 był oddany pod nadzór policji, a w 1896 prowadzono przeciwko niemu śledztwo w związku z rozpowszechnianiem rycin z napisem „Polonia. Konstytucja 3 Maja”. Fotografie z widokami miast – głównie Łodzi i okolic, ale także z Warszawy[7] publikował pod swoim nazwiskiem w formie kart pocztowych. W roku 1989 wydał album Widoki miasta Łodzi[8].

Zmarł nagle, na atak serca, w lokalu „Resursy” w pomieszczeniach Grand Hotelu podczas gry w wista. Został pochowany w części katolickiej Starego Cmentarza w Łodzi[1].

Fotografie

Według doniesień prasowych w „Lodzer Zeitung” i „Dzienniku Łódzkim” od 1892 roku rozpoczął „zdejmowanie najważniejszych budynków w Łodzi…” Dzięki jego fotografiom ocalony został od zapomnienia obraz dawnej wielkoprzemysłowej Łodzi. Te właśnie prace stały się podstawą albumów z fotografiami Bronisława Wilkoszewskiego m.in. „Widoki m. Łodzi”[9].