("Տարտիւֆ. Մօլիէրի Կատակախաղ" / "Tartiuf, Katakakhagh")
Author(s)/Editor(s): Jean Baptiste Moliere (Մօլիէր)
Language(s): Armenian (Հայերեն)
Publisher: "Aror" Press ("Արօր" Տպարան)
Place: Baku, Azerbaijan (Բաքու, Ադրբեջան); Year: 1898; Pages: 95
Cover: Hardcover; Sizes: 12(W)x18(H) cm; Copies: Limited
Condition: Good Antique Condition: Cover and end papers replaced. Original soft cover pasted on new cover. Some stains. Light toning. Overall, internally clean; well kept and well preserved pages. For more information regarding book's condition- check provided images or ask us.
Item's Code: LA-2226
ABOUT:
Very rare and unique, limited edition, 1898, Armenian translation of Moliere's most famous work, Tartuffe, a theatrical comedy. Translated into Armenian by Bishop Khoren Stepane.
Tartuffe, or The Impostor, or The Hypocrite (/tɑːrˈtʊf, -ˈtuːf/; French: Tartuffe, ou l'Imposteur, pronounced [taʁtyf u lɛ̃pɔstœʁ]), first performed in 1664, is one of the most famous theatrical comedies by Molière. The characters of Tartuffe, Elmire, and Orgon are considered among the greatest classical theatre roles.
--------------------------------------------------
ՄՈԼԻԷՐ ԺԱՆ ԲԱՏԻՍՏ
Տարտիւֆ: Մօլիէրի կատակախաղ: Ֆրանսերէնից թարգմանեց. Խորէն եպիսկոպոս Ստեփանէ: Բաքու, տպ. Արոր, 1898: 1 չհ., V, 95 էջ
Ֆրանսիական դրամատուրգիա -- Թատերգություն
Ժան Բատիստ Փոքուլիեն-ը, որն ավելի հայտնի է իր բեմի անունով Մօլիէր- ն էր 17-րդ դարի ֆրանսիացի հեղինակ, հայտնի իր կատակերգության համար: Օրենքի կարիերան լքելուց հետո Մոլիարը սկսեց գործել, ղեկավարել եւ գրել Փարիզի եւ շրջակա տարածքների ներկայացումները: Նրա պիեսներում կատաղի երգիծը մի քանի կարեւոր թշնամի էր դնում: Շեքսպիրը իր հերոսների բարդությունը տվեց, մինչդեռ Մոլիարը օգտագործեց պարզությունը `իր հիշարժան կերպարները արտադրելու համար: Օրգոնն ասում է, որ Տաարֆելը մեծ կրոնական մարդ է, իսկ փաստորեն, Թարափը կեղծավոր է: Այն ժամանակ, երբ Օրգոնն իրականացնում է Տարտուֆի իրական բնույթը, Տաարֆեն վերահսկում է Օրգոնի ֆինանսավորումը եւ մտադիր է ամուսնանալ իր դստեր հետ: Ի վերջո, թագավորը միջամտում է, եւ Տարտուֆեն գտնվում է բանտում: Ֆրանսիայում «Տարտուֆե» բառը այժմ նշանակում է կրոնական կողմնակալ մարդ:
* (see Terms below)- We operate our business from our 2
locations (main one in Pasadena, CA, USA & the 2nd one in overseas), thus,
based on the item's availability and/or buyer's location (country), your
purchased item will be shipped from either of our offices/storage. This
particular item will be shipped from our overseas office, so please give a
little more time for delivery.
VISIT OUR EBAY STORE AGAIN- SINCE WE ADD NEW BOOKS & OTHER ITEMS REGULARLY!
ADDITIONAL INFO
Jean-Baptiste Poquelin, known by his stage name Molière (/mɒlˈjɛər, moʊl-/; French: [mɔ.ljɛːʁ]; 15 January 1622 – 17 February 1673), was a French playwright, actor and poet, widely regarded as one of the greatest writers in the French language and universal literature. His extant works includes comedies, farces, tragicomedies, comédie-ballets, and more. His plays have been translated into every major living language and are performed at the Comédie-Française more often than those of any other playwright today.
Born into a prosperous family and having studied at the Collège de Clermont (now Lycée Louis-le-Grand), Molière was well suited to begin a life in the theatre. Thirteen years as an itinerant actor helped him polish his comic abilities while he began writing, combining Commedia dell'arte elements with the more refined French comedy.
Through the patronage of aristocrats including Philppe I, Duke of Orléans—the brother of Louis XIV—Molière procured a command performance before the King at the Louvre. Performing a classic play by Pierre Corneille and a farce of his own, The Doctor in Love, Molière was granted the use of salle du Petit-Bourbon near the Louvre, a spacious room appointed for theatrical performances. Later, he was granted the use of the theatre in the Palais-Royal. In both locations Molière found success among Parisians with plays such as The Affected Ladies, The School for Husbands and The School for Wives. This royal favour brought a royal pension to his troupe and the title Troupe du Roi ("The King's Troupe"). Molière continued as the official author of court entertainments.
Despite the adulation of the court and Parisians, Molière's satires attracted criticism from churchmen. For Tartuffe's impiety, the Catholic Church denounced this study of religious hypocrisy followed by the Parliament's ban, while Don Juan was withdrawn and never restaged by Molière. His hard work in so many theatrical capacities took its toll on his health and, by 1667, he was forced to take a break from the stage. In 1673, during a production of his final play, The Imaginary Invalid, Molière, who suffered from pulmonary tuberculosis, was seized by a coughing fit and a haemorrhage while playing the hypochondriac Argan. He finished the performance but collapsed again and died a few hours later.
Մոլիեր (ֆր.՝ Molière), իսկական անունը՝ Ժան Բատիստ Պոկլեն (ֆր.՝ Jean Baptiste Poquelin), մկրտության թվականը՝ 1622 թվականի հունվարի 15, Փարիզ - 1673 թվականի փետրվարի 17, Փարիզ), ֆրանսիացի նշանավոր դրամատուրգ, դերասան, թատրոնի տնօրեն, «բարձր կատակերգության» ժանրի հիմնադիր։
Մոլիերը 1639 թվականին ավարտել է Կլերմոնի ճիզվիտական քոլեջը։ 1643 թվականին, Մոլիեր կեղծանվամբ, մի քանի դերասանների հետ ստեղծել է «Փայլուն թատրոնը»։ 1645-1658 թվականներին խաղընկերների հետ շրջագայել է Ֆրանսիայի գավառներում։ Թատերախմբի համար գրել է փոքրածավալ ուրախ կատակերգություններ և ֆարսեր («Ճարպիկը կամ խոչընդոտները», 1663 թվական, «Սիրային անախորժություններ», 1663 թվական), որոնց սյուժեները փոխառված են իտալական պիեսներից։
Մոլիերը, հենվելով ֆրանսիական ժողովրդական թատրոնի ավանդույթների և Վերածննդի մարդասիրական գաղափարների վրա, օգտագործելով կլասիցիզմի փորձը, ստեղծել է նոր տիպի՝ սոցիալ-կենցաղային կատակերգության ժանրը։ Նա իր կատակերգություններով («Ծիծաղելի սեթևեթուհիները», 1660 թվական, «Տղամարդկանց դպրոցը», 1661 թվական) արտահայտել է գեղարվեստական նոր սկզբունքներ՝ իրականության ճշմարտացի պատկերում, կերպարների անհատականացում։ «Կանանց դպրոցի քննադատությունը» (1663 թվական) և «Վերսալյան էքսպրոմտ» (1682 թվական) պիեսներում հաստատել է իր գեղագիտական ըմբռնումները։
Մոլիերի տաղանդն ավելի վառ արտահայտվել է «Տարտյուֆ» (1669 թվական), «Դոն Ժուան» (1683 թվական) կատակերգություններում, որտեղ ծաղրել է բարեպաշտության և առաքինության դիմակի տակ թաքնված հասարակության երկերեսանիությունը, ազնվականության հոգևոր սնանկացումն ու անբարոյականությունը։ Մոլիերի ազատախոհական գաղափարախոսության, ազնվականական իշխող խավի սպանիչ քննադատության համար երկար ժամանակ արգելվել են «Տարտյուֆի» և «Դոն Ժուանի» բեմադրությունները։
«Միզանտրոպ» (1667 թվական) կատակերգության մեջ Մոլիերն անխնա քննադատել է իշխող խավի արատները, մերկացրել չարիքի արմատները։ Նրա վճռականությունը և անհաշտվողականությունն արտահայտվել են հատկապես հասարակ մարդկանց՝ գործունյա, խելացի, կենսուրախ սպասավորների և սպասուհիների կերպարներում («Ժլատը», 1668 թվական, «Քաղքենին ազնվական», 1671 թվական, «Երևակայական հիվանդ», 1674 թվական)։
Մոլիերի պիեսներում իրականության երգիծական պատկերման գույները խիստ չափազանցված և խտացված են։ Նա ֆրանսիական կատակերգությունը բարձրացրել է դասական արվեստի մակարդակի՝ պահպանելով նրա օրգանական կապը ժողովրդական ֆարսի («Սկապենի արարքները», 1676 թվական) հետ։ Մեծ է Մոլիերի պատմական դերը ֆրանսիական կատակերգության հետագա զարգացման մեջ՝ Ժան-Ֆրանսուա Ռենյարից մինչև Պիեռ Օգյուստեն Բոմարշե։ Մոլիերի ստեղծագործությունն ազդել է նաև հայ գրողների (Խորեն Գալֆայան, Նիկողայոս Փուղինյան, Գաբրիել Սունդուկյան, Հակոբ Պարոնյան) վրա։ XIX դարից հայ թատրոնում բեմադրվել են Մոլիերի պիեսները՝ «Դոն Ժուան», «Երևակայական հիվանդ», «Տարտյուֆ», «Քաղքենին ազնվական», «Սկապենի արարքները», «Ժորժ Դանդեն», «Բռնի ամուսնություն», «Ագահը» և այլն:
Tags: armenia,
armenian, armenians, arminia, arminian, armyani, armeniya, armyanin, l'Arménie,
l'arménien, les Arméniens, Armenien, Hay, Haykakan, Hayastan, Hayastani,
Hayots, Patmutyun, Badmutyun, Yeghern, Eghern, Genocide, 1915, Massacre, Kars,
Marash, Zeitun, Erzerum, Mush, Van, Musa-Ler, Musa-Dagh, Mousa-Ler, Mousa,
Musaler, Turkey, Turkish, Turks, Ottoman
.JPG=600)
.JPG=600)
.JPG=600)
.JPG=600)
.JPG=600)
.JPG=600)
.JPG=600)
.JPG=600)
